فیزیوتراپی در کانادا به شغلی محبوب برای افرادی که به دنبال اقامت دائم کانادا هستند تبدیل شده است. این امر به دلیل افزایش تقاضا برای متخصصان حوزه سلامت، از جمله فیزیوتراپیستها در سراسر این کشور است. سازمان مهاجرتی کهنبابا در این مقاله، تمامی مواردی که باید درباره مهاجرت به کانادا به عنوان فیزیوتراپیست بدانید (از ملاحظات اولیه تا استقرار)، ارائه میدهد.

فیزیوتراپی در کانادا و راههای اخذ اقامت دائم
چندین مسیر مهاجرتی برای فیزیوتراپیستهایی که قصد اقامت در کانادا را دارند وجود دارد. هر یک از این مسیرها برای مهاجرانی با شرایط و مدارک مختلف طراحی شدهاند. برای موفقیت در این مسیر، آشنایی با معیارهای واجد شرایط بودن، ارزیابی مدارک تحصیلی و الزامات مهارت زبان ضروری است.
سیستم اکسپرس اینتری برای فیزیوتراپیستها
دولت کانادا سیستم اکسپرس اینتری را برای مدیریت درخواستهای مهاجرتی به کار میگیرد. این سیستم 3 برنامه اقتصادی فدرال اصلی را مدیریت میکند که 2 مورد از آنها برای متقاضیان مشاغل فیزیوتراپی در کانادا مناسب است:
1- برنامه نیروی کار ماهر فدرال (FSWP): نیروی کار ماهر خارجی با این برنامه میتواند برای برای اقامت دائم در کانادا درخواست دهد. فیزیوتراپیستهایی که دارای مدرک دانشگاهی، سابقه کار مرتبط و مهارت زبان انگلیسی یا فرانسوی خوبی هستند، میتوانند امتیاز بالایی تحت این برنامه کسب کنند.
2- کلاس تجربه کانادایی (CEC): این برنامه برای نیروی کار ماهری است که اخیراً سابقه کار در کانادا داشتهاند. فیزیوتراپیستهایی که دارای مجوز کار معتبر کانادا هستند میتوانند واجد شرایط این برنامه باشند. همچنین افرادی که بهطور موقت از طریق مجوز کار پس از فارغالتحصیلی (PGWP) در کانادا اقامت دارند و حداقل 1 سال بهطور تماموقت در این کشور کار کردهاند، میتوانند از طریق CEC برای اقامت دائم اقدام کنند.
سیستم اکسپرس انتری از سیستم جامع رتبهبندی (CRS) برای ارزیابی و رتبهبندی متقاضیان بر اساس عوامل زیر استفاده میکند:
- سن
- تحصیلات
- سابقه کار
- مهارتهای زبانی
- قابلیت تطبیقپذیری
افرادی که بالاترین امتیاز را کسب کنند، دعوتنامهای برای درخواست (ITA) اقامت دائم، دریافت خواهند کرد.
برنامههای نامزدی استانی برای فیزیوتراپیستها
برنامههای نامزدی استانی (PNPs) مسیر سریعتری برای اقامت دائم در کانادا ارائه میدهند. تمرکز این برنامه بر جذب نیروی کار ماهر به استانهای خاص است. بسیاری از استانها یا قلمروهای کانادا، بهویژه آنهایی که با کمبود فیزیوتراپیست مواجه هستند، جریانهای PNP ویژهای برای متخصصان حوزه سلامت دارند. این برنامهها معمولاً به امتیاز کمتری نسبت به FSWP نیاز دارند. افراد دارای جاب آفر معتبر از یک استان در الویت آن استان برای اخذ نامزدی قرار میگیرند.

متقاضیان مشاغل فیزیوتراپی در کانادا، برای اخذ نامزدی استانی، میتوانند از استانهای زیر اقدام نمایند:
- برنامه مهاجرتی آلبرتا (AAIP)
- برنامه نامزدی استانی بریتیش کلمبیا (BC PNP)
- برنامه نامزدی استانی مانیتوبا (MPNP)
- برنامه نامزدی استانی نیوبرانزویک (NBPNP)
- برنامه نامزدی استانی نوا اسکوشیا (NSPNP)
- برنامه نامزدی قلمروهای شمال غربی (NTPNP)
- برنامه نامزدی استانی نیوفاندلند و لابرادور (NLPNP)
- برنامه نامزدی استانی انتاریو (OINP)
- برنامه نامزدی پرنس ادوارد آیلند (PEIPNP)
- برنامه نامزدی استان کبک (QPNP)
- برنامه نامزدی مهاجرتی ساسکاچوان (SINP)
- برنامه نامزدی قلمرو یوکان (YPNP)
به گفته Job Bank کانادا، فیزیوتراپیستها در استان آلبرتا بیشترین تقاضا را دارند.
برنامههای مهاجرتی آزمایشی
اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) چندین پایلوت مهاجرتی را برای پاسخگویی به نیازهای خاص بازار کار معرفی کرده است. یکی از این پایلوتها، برنامه مراقبت از کودکان و پرستار خانگی (Homecare Provider Pilot Program) است. این برنامه مسیری برای دریافت اقامت دائم کانادا برای کارکنان حوزه بهداشت و درمان خانگی فراهم میکند. فیزیوتراپیستهای خانگی نیز در این دسته مشاغل قرار میگیرند.
برنامه فیزیوتراپیستهای خانگی به افرادی که در خانه به بیماران به ارائه خدمات فیزیوتراپی و سایر مراقبتهای بهداشتی مشغول هستند، کمک میکند تا به اقامت دائم کانادا دست یابند. این طرح مهاجرتی، گزینهای مفید برای فیزیوتراپیستهایی است که در این نوع خدمات مشغول به کار هستند و قصد مهاجرت به کانادا را دارند.
مهاجرت تجاری مشاغل فیزیوتراپی در کانادا
برنامه خود اشتغالی یکی از مسیرهای مهاجرت تجاری به کانادا است که برای فیزیوتراپیستهای با تجربه که مایل به کار در کانادا هستند، در نظر گرفته شده است. در این برنامه، شما باید واجد شرایط زیر باشید:
- داشتن حداقل میزان سرمایه
- داشتن سابقه کار مرتبط
- توانایی ایجاد شغل برای شهروندان یا مقیمان دائم کانادا
مهاجرت تجاری به شما این امکان را میدهد که پس از دریافت اقامت دائم کانادا، کنترل بیشتری بر مسیر شغلی خود بهعنوان یک فیزیوتراپیست داشته باشید.
فیزیوتراپی در کانادا و اسپانسرشیپ خانوادگی
در صورتی که یکی از اعضای درجه 1 خانواده شما بالای 18 سال و شهروند یا مقیم دائم کانادا است، میتواند حمایت مالی شما را به عهده بگیرد. تحت این شرایط شما میتوانید از طریق برنامه اسپانسرشیپ خانوادگی اقامت دائم کانادا را دریافت کنید. مزیت این برنامه این است که نیازی به سابقه کار در حوزه فیزیوتراپی ندارد. اما باید توجه داشته باشید که زمان پردازش پروندههای اسپانسرشیپ خانوادگی میتواند طولانی باشد.
اقامت موقت فیزیوتراپیستها در کانادا
در حالی که مسیرهای اقامت دائم کانادا راهحلهای طولانیمدت برای فیزیوتراپیستها ارائه میدهند، چندین مسیر اقامت موقت نیز وجود دارند که میتوانند بهعنوان سکوی پرتاب برای یافتن فرصتهای شغلی فیزیوتراپی در کانادا مفید باشند. در ادامه به برخی از این مسیرها اشاره میشود:

1. برنامه مجوز کار موقت
برنامه نیروی کار موقت خارجی (Temporary Foreign Worker Program – TFWP) به اتباع خارجی اجازه میدهد برای مدت محدودی (معمولاً تا 4 سال) برای یک کارفرمای خاص در کانادا کار کنند. فیزیوتراپیستهایی که از یک کلینیک فیزیوتراپی یا بیمارستان مجاز در کانادا، جاب آفر دارند، میتوانند از طریق این برنامه درخواست مجوز کار دهند.
- کارفرمای کانادایی میبایست ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) دریافت کند. این ارزیابی نشان میدهد که استخدام نیروی کار خارجی، هیچ تاثیر منفی بر بازار کار کانادا ندارد.
- شما میتوانید از سابقه کار بهدستآمده از TFWP برای درخواست اقامت دائم کانادا از طریق کلاس تجربه کانادایی استفاده کنید.
2. برنامه جابهجایی بینالمللی
برنامه جابهجایی یا تحرک بینالمللی (International Mobility Program – IMP) به کارفرمایان کانادایی اجازه میدهد تحت شرایط خاصی، نیروی کار خارجی را بدون نیاز به LMIA استخدام کنند. 2 زیرشاخه مناسب این برنامه برای فیزیوتراپیستها عبارتند از:
- برنامه انتقال درونشرکتی (Intra-Company Transfer Program)
اگر بهعنوان فیزیوتراپیست در یک سازمان بهداشتی بینالمللی مشغول به کار هستید که دارای شعبی در کانادا است، میتوانید از این برنامه برای انتقال به شعبه کانادا استفاده کنید. - توافقنامههای تبادل جوانان (Reciprocal Youth Exchange Agreements)
این برنامه بر تبادل فرهنگی و کسب تجربه کاری برای جوانان بین 18 تا 30 سال تمرکز دارد. اگر کشور شما با کانادا توافقنامه متقابل دارد، میتوانید از این برنامه برای کسب سابقه کار بهعنوان فیزیوتراپیست در کانادا استفاده کنید و این تجربه را در جهت اقامت دائم آینده به کار ببرید.
شرایط و مدارک لازم جهت اشتغال در حوزه فیزیوتراپی در کانادا
یک فیزیوتراپیست ثبتشده در کانادا میبایست آمادگی علمی و تجربه عملی داشته باشد. اخذ گواهینامه حرفهای نیز از الزامات است. در ادامه به جزئیات پرداخته شده است:
1- صلاحیتهای تحصیلی
- مدرک کارشناسی ارشد: پایه اصلی آموزش فیزیوتراپی در کانادا، مدرک کارشناسی ارشد فیزیوتراپی (MPT) است. این برنامههای 2 ساله که توسط مؤسسات آموزش معتبر ارائه میشوند، دانشجویان را با دانش نظری و مهارتهای عملی لازم برای فعالیت در محیطهای بالینی مجهز میکنند.
- مدارک تحصیلی خارجی: فیزیوتراپیستهایی که مدرک تحصیلی خود را خارج از کانادا دریافت کردهاند، باید از طریق ائتلاف فیزیوتراپیسازان کانادا (CAPR) ارزیابی مدارک تحصیلی (ECA) دریافت کنند تا معادلسازی مدارکشان با استانداردهای کانادایی تأیید شود. این فرآیند شامل ارائه ریزنمرات، توصیف دورهها و توصیهنامهها است.
2- سابقه کار
- کارآموزی بالینی: بیشتر برنامههای کارشناسی ارشد فیزیوتراپی شامل کارآموزیهای بالینی یا دورههای عملی هستند که بخشی از برنامه درسی محسوب میشوند. این کارآموزیهای نظارتشده به دانشجویان امکان تجربه عملی در محیطهای مختلف فیزیوتراپی میدهد، از جمله:
- بیمارستانها
- مراکز توانبخشی
- کلینیکها
- مراکز درمان سرپایی
این دورههای کارآموزی به دانشجویان کمک میکنند تا دانش نظری خود را بهکار گیرند.
- کار تحت نظارت: برخی استانها ممکن است نیازمند دورهای از کار تحت نظارت پس از فارغالتحصیلی باشند. در این دوره که تحت نظارت یک فیزیوتراپیست ثبتشده انجام میشود، فیزیوتراپیستهایی که تازه فارغالتحصیل شدهاند، مهارتهای خود را در محیط عملی تقویت میکنند. این دوره ممکن است چند ماه طول بکشد.
3- گواهینامهها
- آزمون ملی صلاحیت فیزیوتراپی (PCE): شرکت در آزمون ملی صلاحیت فیزیوتراپی، که توسط ائتلاف فیزیوتراپیسازان کانادا (CAPR) برگزار میشود، در بیشتر استانهای کانادا الزامی است. این آزمون دانش، مهارتها و تواناییهای داوطلبان در زمینه فیزیوتراپی را ارزیابی میکند. آزمون شامل موارد زیر است:
- ارزیابی
- تشخیص
- برنامهریزی درمان
- مداخلات درمانی
- آموزش به بیماران

4- انجمنهای حرفهای و سازمانهای نظارتی
- انجمن فیزیوتراپی کانادا (CPA): عضویت در انجمن فیزیوتراپی کانادا اختیاری است. اما شرکت در این انجمن حرفهای ملی، برای فیزیوتراپیست به شدت توصیه میشود. مزایای عضویت در این انجمن شامل موارد زیر است:
- فرصتهای توسعه حرفهای
- منابع آموزشی
- حمایت از حرفه
- ایجاد شبکههای ارتباطی
- کالجهای نظارتی استانی: هر استان در کانادا دارای یک کالج نظارتی است که مسئولیت نظارت بر عملکرد فیزیوتراپیستها را بر عهده دارد. این کالجها استانداردهای صدور مجوز را تعیین و به شکایات رسیدگی میکنند و در صورت لزوم اقدامات انضباطی انجام میدهند. ثبتنام در کالج نظارتی استان مربوطه برای فعالیت بهعنوان فیزیوتراپیست در کانادا الزامی است.
سوالات متداول
- زندگی و کار به عنوان فیزیوتراپیست در کانادا چگونه است؟ فیزیوتراپی در کانادا و زندگی و کار بهعنوان یک فیزیوتراپیست، فرصتهای شغلی متنوعی در سراسر استانها و شهرهای این کشور ارائه میدهد. کانادا با داشتن سیستم بهداشتی پیشرفته و استانداردهای بالای مراقبتهای پزشکی، فضایی مناسب برای رشد حرفهای فراهم میکند. فیزیوتراپیستها میتوانند از فرصتهای متعددی برای توسعه حرفهای و آموزش مداوم برای حفظ مجوز و پیشرفت در حرفه خود بهرهمند شوند.
- آیا کمکهایی برای تأیید اعتبار مدارک تحصیلی در کانادا وجود دارد؟ بله، کانادا برنامههای ویژهای برای کمک به تأیید مدارک تحصیلی فیزیوتراپیستهای آموزشدیده در خارج از کشور دارد. این برنامهها با هدف تسهیل روند ارزیابی و دریافت گواهینامهها، به تسهیل ورود فیزیوتراپیستهای بینالمللی به سیستم بهداشتی کانادا کمک میکنند.
- چه خدمات حمایتی برای فیزیوتراپیستها پس از مهاجرت به کانادا در دسترس است؟ پس از مهاجرت به کانادا، فیزیوتراپیستها میتوانند از خدمات حمایتی مانند فرصتهای توسعه حرفهای، برنامههای راهنمایی (منتورینگ) و رویدادهای شبکهسازی در بخش بهداشت و درمان استفاده کنند. این خدمات به ادغام بهتر و موفقتر در محیط کاری کمک میکنند.